Tot ziens, Afrika

Nog een uurtje vliegen en we zijn weer in Nederland Van 28 graden naar -4 ^oC. Zal wel even wennen worden. Ook onze laatste dag in Oeganda was hartstikke nuttig.

We spraken voor de tweede maal met de Nederlandse directeur van het Global Green Growth Institute. (GGGI) Ze vind ons werk erg leuk en kwam met talloze ideeën van contexten waarmee onze leerlingen aan de slag zouden kunnen: bij zo’n kolossale metropool als Kampala hoort natuurlijk een vuilnisbelt. Die is hier schokkend groot, smerig en gevaarlijk. Er werken vooral dagloners en dan ook nog eens vooral vrouwen. Deze vrouwen verdienen 20.000 Oegandese shilling (omgerekend zo’n vijf euro) per dag. Als je er een paar hun dagloon zou betalen kun je daar een ongelooflijk interessante dag mee hebben. Inkomenszekerheid, vrouwenrechten, gezondheidsrisico’s, milieuvraagstukken, etc. Hier ligt de complexiteit rond allerlei Sustainable Development Goals (SDG’s) voor het oprapen. Ook heeft de GGGI goede contacten in het noorden langs de grens met Soedan in de uitgestrekte vluchtelingenkampen. Hier zouden deelnemers bijvoorbeeld tijdens hun vervolgstudie zo een paar weken of maanden aan de slag kunnen. Je regelt je eigen vlucht maar krijgt onderdak, eten en een vergoeding. Wat een topervaring moet dat zijn. En zo verzamelen we steeds meer ideeën over geschikte leerplekken en onderzoeksvragen.

Nog even op bezoek geweest bij het bruidspaar Jonathan en Zahara en met hen naar een poche buitenwijk gereden naar het huis van honourable X, een parlementslid. X is een vriend van Jonathan en geeft ter ere van het huwelijk van Jonathan en Zahara een tuinfeest. Nou dat was weer een topervaring. Even in de slaapkamer mogen kijken (wat een megabed!) en het uitzicht over de wetlands en het Victoriameer mogen bewonderen op het dakterras. Bah, daar staan ook wat armoedige huizen en het worden er steeds meer. De heren honourables maken zich  zorgen over de aantasting van de wetlands dus dat zich steeds uitbreidende arme wijkje moet toch echt verdwijnen. Terloops werd er gezegd dat er steeds meer van die sloebers rond de muren van de gated communities aangetroffen worden. Vervolgens in de tuin beland met uitzicht op een eigen parkeerplaats waar steeds meer honourables en wat dies meer zij met niet al te goedkope auto’s aankwamen. Niet helemaal onze wereld maar leuk om even mee te maken en ook fijn dat we onze vlucht moesten halen. Wel even wat van het ingevlogen buffet meegepikt en een cidertje en een biertje gedronken met best aardige mensen.

Het was weer een geweldig ervaring dat Oeganda. Ik gun iedereen zo’n ervaring. Zoals von Humboldt de destijds onbekende tropen ontdekte door gewapend met nieuwsgierigheid en onbevangenheid het onbekende te verkennen gunnen we iedere leerling de mogelijkheid om te ontdekken wat die globale jungle voor hen en dus voor anderen kan betekenen.