The 'Wedding'

Het moest een sprookje worden en het werd een sprookje. Onze oer-Hollandse S2U (Stick2Uganda) ambassadeur Jonathan trouwde zijn Oegandese Zahara. Een intercontinentaal, interreligieus en intercultureel huwelijk.

De islamitische inzegening vond plaats in de enorme Gadaffi-moskee. Hier werd een prachtige bruid door de familie weggegeven aan Jonathan, of beter Joesoef. Zahara beloofde trouw, liefde en onderdanigheid, Jonathan bescherming en zorg voor Zahara en de nakomelingen. Deze toch wel zeer traditionele ceremonie bezegelde een poly-huwelijk (Jonathan mag drie vrouwen hebben) en ademde de sfeer van ‘ga heen en vermenigvuldigt u’. Alles ging wel lekker op zijn Oegandees: De bruid arriveerde met een stoet aan bruidsmeisjes en -jongens en 4 ook prachtig geklede jonge ongetrouwde vrouwen (waren dat misschien de beroemde maagden?) ongeveer anderhalf uur later dan de officiële starttijd. De werkzaamheden aan de moskee (boren, machinaal zagen etc) gingen gewoon door terwijl de imam de formaliteiten doorsprak en de voorzanger prachtige gebeden zong. Salaam Aleikum!

 

Voor de receptie even onze djelabba ingewisseld voor een feestjurk met daarop een colbert. Je moet wat om indruk te maken. We zijn hier per slot van rekening ook om onderwijszaken te doen.
Het was een vrolijke boel met keiharde muziek, mooie toespraken, veel eten en alcoholvrij uiteraard. Cees en ik tussen de officiële bedrijfjes door mooie afspraken voor deze week kunnen maken met de rector van IUIU (Islamic university in Uganda), een EU-diplomaat van het Global Green Growth Institute en diverse mensen gesproken uit ‘lopende ‘S2U-projecten waaronder onze geliefde oud-docent Sjaak Meertens!.
Niet alleen was het ‘zakelijk’ nuttig, het was ook heftig en emotioneel. Het valt niet mee voor een moeder om je kind in deze setting te zien trouwen en deel te worden van een grote warme familie. Ook voor Cees die vandaag echt als vaderfiguur van Jonathan werd opgevoerd, die Jonathan de afgelopen jaren heeft geholpen, gementord, heeft opgeraapt en heeft losgelaten was het een emotionele achtbaan.
De receptie mocht worden afgesloten door een vrij conservatieve Imam. Ik dacht dat het een komiek was. Iedereen moest lachen toen hij wat huwelijksregels uitsprak: een vrouw moet altijd naar bed voor de man; een vrouw eet nadat de man gegeten heeft, een vrouw knielt voor de man om respect te tonen, enz. enz. Ik geloof niet dat de soep hier zo heet gegeten wordt, zeker niet in het zojuist ingewijdde huwelijk maar het geeft toch te denken.

De Muzungu’s uiteraard na afloop de hotelbar in, eindelijk even een lekker biertje, hahahaha. Ook hier gingen de gesprekken door terwijl Verstappen de gp van Saoudie Arabië reed (dat kijken ze dus echt in de hele wereld!).
Afgesloten in een gezellige wijnbar waar een mooie mix van internationals en Oegandezen elkaar ontmoet. Voor velen een hele nuttige en leuke ‘netwerk’-bar. Tikkie decadent maar onmisbaar voor wie zaken wil doen in dit fascinerende land. Ook hier hielden wij wat nuttigs aan over: afspraak voor bezoek aan maismeel-fabriek en een etentje de volgende avond bij een van oorsprong Somalische zakenman (waar weer van allerlei figuren gaan komen) die wellicht wat voor S2U kan betekenen.

Na deze feestdag volledig gesloopt het mandje in gekropen. Mijn netwerk ligt er uit.